در دوره همه‌‌گیری کووید در ایالات متحده، میزان مراجعه به بیمارستان براثر حمله‌‌ قلبی ۳۵٪ کاهش یافت و هنوز هم رو به کاهش است. به‌راستی دلیل آن چیست؟ بنابر تحقیقات جدید، اجتناب از مراقبت‌‌های پزشکی در طول همه‌گیری کاهش کوتاه‌‌‌‌مدت حمله قلبی را به دنبال داشت، اما پیشگیری بهتر و موثرتر دلیل اصلی‌ این روند نزولی است. 

حمله قلبی یا «انفارکتوس حاد میوکارد» (AMI) زمانی رخ می‌دهد که جریان خون‌رسانی به قلب مسدود می‌شود و درنتیجه برخی از بافت‌های عضلانی قلب از بین می‌روند. علائم نسبتا شناخته‌شده حمله قلبی عبارتند از: درد قفسه سینه، درد بازو، یا شانه، تنگی نفس، خستگی و حالت تهوع. اغلب مردم می‌دانند که هنگام حمله قلبی مراجعه به بیمارستان و مراقبت‌های پزشکی آنجا حیاتی است، با این حال، همه‌گیری باعث شد که نرخ بستری‌ شدن در بیمارستان پس از حمله قلبی به میزان نامعمولی کاهش یابد. 

محققان از سال ۲۰۲۰ دلایل مختلفی را درمورد کاهش حمله‌‌های قلبی بررسی کرده‌اند. برای مثال، آیا بیمارانی که با حمله قلبی مواجه شدند از مراقبت‌های پزشکی اجتناب کردند؟ و آیا بیمارانی که دچار حمله‌قلبی شدند به‌دلیل کووید-۱۹ جان باختند؟

محققان برای بررسی این سوالات داده‌های «مدیکر» (Medicare) را که مدعی است طی هفت سال، از ژانویه ۲۰۱۶ تا ژوئن ۲۰۲۳، جمع‌آوری شده است تجزیه و تحلیل کردند. آنها تعداد افرادی را که به‌دلیل حمله قلبی به اورژانس مراجعه کرده بودند، نرخ بستری‌شدن در بیمارستان و مشخصه‌‌های بیماران مبتلا را بررسی کردند. 

طبق نتایج این پژوهش، که در ۳۱ ژوئیه در مجله «قلب و عروق جاما» (JAMA Cardiology‌) منتشر شد، نرخ مراجعه به اورژانس به‌دلیل حمله‌ قلبی و همچنین نرخ بستری شدن ناشی از آن در اوج همه‌گیری کرونا کمترین میزان را داشت. همین موضوع درمورد سایر شرایط اضطراری یا دردناک مانند سنگ کلیه هم صدق می‌کرد. این نشان می‌دهد که افرادی که باید سراغ مراقبت‌های بهداشت و درمان می‌رفتند در همه‌گیری کووید-۱۹ ترجیح دادند در خانه بمانند. 

اندرو ویلکاک، نویسنده اول این پژوهش و استادیار دانشکده پزشکی هاروارد، می‌گوید: «در طول همه‌گیری، نرخ مرگ‌ومیرها بیشتر بود، اما باید شاکر باشیم که تنها برخی از بیماران مبتلا به حمله قلبی عروقی در همان بازه زمانی به بیمارستان مراجعه کردند.» 

دکتر رابرت بونو، استاد قلب و عروق دانشگاه نورث‌وسترن، می‌گوید: «ما پیشرفت‌هایی داشته‌ایم، اما در زمینه ترک سیگار، ورزش، رژیم غذایی، کنترل فشار خون و کلسترول هنوز کارهای زیادی مانده است که باید انجام دهیم.» او می‌گوید: «بیماری‌های قلبی عروقی همچنان عامل اصلی مرگ‌ومیر در سراسر جهان است و بهتر است که شاهد کاهش آن به رتبه دوم باشیم.» 

البته نویسندگان این پژوهش تاکید کردند که تحقیقاتشان محدودیت‌هایی داشته است. برای مثال، داده‌‌های به‌دست‌آمده از مدیکر بیشتر افراد دارای معلولیت یا بیماری‌های مزمن، یا افرادی را که ۶۵ سال یا بیشتر داشتند دربر می‌گرفت. درنتیجه، افراد جوان‌تر یا افرادی که پوشش مراقبت‌های بهداشتی متفاوتی دارند در این داده‌ها لحاظ نشده‌اند.